Uzaktan İlişki Yürütmek

Uzaktan ilişki yürütmek adına yazmasam olmazdı. Zira bu duygunun en yakın şahidi benim. İlişki konusunda uzakta sevgilisi olanlarla büyük bir empati topluluğu kurabiliriz. Çünkü öyle çok ortak yaşanan duygu var ki. Hele de şu yıldönümleri, 14 Şubat'lar yok mu. İnsanın daha da içini dağlandığı zamanlar oluyor. Ben de bu yazımda uzaktan ilişki yürüten bizleri klavyeye almaya karar verdim.

Bir kere sevdiğiniz kişinin uzakta, başka bir şehirde hatta bazen ülkede olduğunu karşınızdakine söylediğinizde karşı tarafın ezici bakışları altında ezilmek duygusu var. Ve bu cevabı öğrenenin öğrendiği o klişe cümle 'uzaktan ilişki yürütmek de zordur'. Evet, doğru, zordur. Özleyerek aşk sürdürmek büyük sınavdır. Ama benim gözümde aşkı büyüten de odur. Sevdiğini bekleme duygusu. Zor bir yanının bulunması. Bilgisayar kameralarında onun bakışlarını yakalamaya çalışmak, her geçen gün Skype denen yazılımın varlığını şükretmek, en özeli ise geçirilecek bir kaç dakikayı bile günler hatta aylar öncesinde saatlerce düşlemek zordur.

Diğer yanda özlemek ne kadar sinir bozucuysa, kavuşmak bir o kadar mutluluk vericidir. Tarifi yoktur. Her buluşmada ilk buluşmanın tadına varır insan. En önemlisi aynı şehirde ya da yakında olupta buluşmaları rutin hale getirmek ve otomatiğe bağlanmış görüşmeler yaşamaksa, sık gerçekleştirilemeyen ama az ama öz zamanların geçirildiği buluşmalar daha anlamlı gelir insana. Susmak önceleri acaba konuşacak konumuz kalmadı mı korkusuna sebep olurken, ayrıyken bir araya gelindiğinde ise susmalar dahi anlam bulur. Gerekçe bellidir, özlenmiştir. Gözler buluşur.

Bir de aynı şehirde yaşarken yapılan ufak tartışmaların uzaktayken ne kadar anlamsız olduğunu daha çabuk kavrar insan. Bir araya gelindiğinde kapris yapmak bir yana bırakılır, çünkü o anlar kaprisle geçirilemeyecek kadar değerlidir.

Özetle zordur uzaktan ilişki yürütmek. Ama bir o kadar anlam katar aşka, sevgiye, sevgiliye... Her anın kıymetini bilebilene.